Karaś srebrzysty

Występowanie:

Środkowa i Wschodnia Europa, zlewisko Jeziora Aralskiego, Syberia, dorzecze Amuru; w Polsce spotykany razem z karasiem pospolitym (choć rzadziej niż ten drugi)

Siedlisko:

w Europie Wschodniej hodowany jako ryba stawowa; zamieszkuje te same wody co karaś pospolity; w Polsce w rzekach i zbiornikach wodnych, oprócz potoków z szybkim nurtem i zbiorników górskich

Pokarm:

fauna denna: wioślarki, jętki, wodopójki, plankton; rośliny

Tryb życia i rozród:

ryba odporna – toleruje złe warunki środowiskowe; okres tarła od maja do czerwca; w populacji europejskiej samce występują rzadko, stąd ryba rozmnaża się na drodze gynogenezy: w tarle uczestniczą inne gatunki z rodziny karpiowatych, głównie karpie i karasie; plemniki tych gatunków zapładniają komórkę jajową, nie niosąc informacji genetycznej, a jedynie przyczyniając się do jej podziałów; karaś srebrzysty rośnie szybciej niż karaś pospolity; dojrzałość płciową osiąga w wieku 3-4 lat

Techniki łowienia:

metoda spławikowa – wędzisko 3-4 m wyposażone w bardzo czuły spławik, żyłka 0,12-020 mm, haczyk nr 10-13, metoda - głównie przepływanka

Dodatkowe porady:

połowy od wiosny do jesieni, szczególnie udane w kwietniu i maju przed okresem tarła, latem w dni ciepłe i lekko pochmurne; wskazane nawet kilkudniowe nęcenie łowiska, najlepiej z wykorzystaniem nawozu z czerwonymi robakami, białych robaków, chleba; w pochmurnie dni karasie przebywają przy dnie, w ciepłe wygrzewają się przy powierzchni; ryba płochliwa – nawet drobny hałas na kilka godzin wygania je z łowiska