Leszcz

Występowanie:

cała Europa z wyjątkiem Półwyspu Pirenejskiego i Apenińskiego oraz północnej Skandynawii, także Syberia

Siedlisko:

głębsze, szerokie odcinki wód wolno płynących, miejsca dobrze nagrzane, starorzecza, jeziora – zwłaszcza o większej ilości mułu, wyrobiska kopalniane i żwirowo-piaskowe; często spotykany w zakolach i zatokach, w wodach o bujnej roślinności; nie lubi miejsc o kamienistym dnie

Pokarm:

fauna denna, larwy owadów, skorupiaki, również fragmenty roślin

Tryb życia i rozród:

żyje w większych gromadach, w ciągu dnia wędrując w poszukiwaniu pokarmu; tarło w maju i czerwcu w miejscach porośniętych roślinnością, gdzie samica kilkakrotnie składa ikrę; dojrzałość płciową osiąga w wieku 4-7 lat; u samców w tym czasie wysypka tarłowa

Techniki łowienia:

delikatne i długie wędzisko z miękką szczytówką, żyłka 0,15-0,25 mm, kołowrotek o szpuli stałej, haczyki nr 5-12, czuły spławik; zestaw powinien być wyważony obciążeniem
a) przepływanka ze spławikiem i przynętą prowadzoną po dnie
b) metoda na przystawkę ze spławikiem stałym lub ruchomym

Dodatkowe porady:

połowy od czerwca do końca września, z wyjątkiem upalnych dni latem; zdarzają się brania także ciepłą jesienią i zimą; ryba płochliwa i ostrożna; wskazane nęcenie dzień przed połowem; przy prawidłowo zamontowanym zestawie spławik podczas brania leszcza nie powinien tonąć, a z pionowego zmienić położenie na poziome; udane połowy zależą od wyboru miejsca o właściwej głębokości – leszcze w dzień przebywają na głębszych wodach, wieczorem – na płytszych; po zacięciu rybę trzeba szybko wyprowadzić z łowiska, żeby nie spłoszyła pozostałych osobników