Kleń

Występowanie:

cała Europa (bez Irlandii, Szkocji i północnej Skandynawii), południowo-zachodnia Azja; w Polsce: górny bieg Wisły i jej karpackie dopływy (tu często jest gatunkiem dominującym pod względem liczebności), górna i środkowa Warta, górna Nyska Kłodzka, rzeki Pomorza Zachodniego

Siedlisko:

głównie rzeki – zwłaszcza o szybkim nurcie i żwirowatym dnie, rzadziej jeziora i wody słonawe; spotykana w zakolach z wysokimi brzegami pomiędzy korzeniami drzewwydłużone, walcowate ciało z szeroką głową i równie szerokim otworem gębowym z dwoma szeregami zębów gardłowych; ubarwienie grzbietu ciemnostalowe lub zielonkawe; u młodszych okazów boki srebrzyste, u dojrzałych o złocistym odcieniu; płetwy brzuszne i odbytowa czerwonawe lub pomarańczowe; długość maksymalnie 80 cm (z reguły około 30 cm, waga – 4 kg

Pokarm:

ryba wszystkożerna: glony, mięczaki, skorupiaki, żaby, larwy owadów

Tryb życia i rozród:

ryba żyjąca w dużych gromadach, tylko starsze osobniki wiodą samotniczy żywot; samce osiągają dojrzałość płciową w wieku 3, samice – 4 lat; w okresie tarła ciało samców przykryte wysypką tarłową; rozród w maju i czerwcu; ikra składana na kamienistym dnie, w miejscach o silnym prądzie

Techniki łowienia:

wędzisko najlepiej długie – do 6 m; kołowrotek o stałej szpuli, żyłka 0,20 – 0,25 mm, haczyki nr 3-10, czułe i dobrze wyważone spławiki; można go łowić wszystkimi dozwolonymi metodami
a) przepływanka ze spławikiem lub bez
b) na przystawkę ze spławikiem lub bez
c) spinning

Dodatkowe porady:

z wyjątkiem bardzo mroźnych zim aktywny przez cały rok; latem spotykany najczęściej na płyciznach, blisko powierzchni, w czasie upałów w prądzie wody, zimą – na głębinach; ryba płochliwa i ostrożna; wymaga koncentracji, bo szybko i energicznie chwyta przynętę; przydatne nęcenie lub podnęcanie w czasie połowu; bardziej owocne aktywne poszukiwanie kleni, niż koncentrowanie się na jednym miejscu; w czasie wiosennego przyboru wód polecane rosówki!