Karp

Występowanie:

niemal cała Eurazja, Ameryka Północna, Afryka Południowa, Indie, Australia i Nowa Zelandia; w Polsce największe ośrodki hodowli karpia znajdują się na Górnym Śląsku, w dolinie rzeki Baryczy, w województwie lubelskim i kieleckim

Siedlisko:

woda stojąca lub wolno płynąca, płytka, ciepła, z miękką roślinnością; stawy, jeziora, rzeki; w cieplejszych okresach w ciepłej wodzie bliżej brzegu, w zimniejszych – bliżej dna

Pokarm:

fauna denna, larwy owadów, ślimaki, wodopójki, pijawki, także glony i nasiona roślin zbożowych i strączkowych

Tryb życia i rozród:

niezwykle płodna ryba, tarło kilkakrotnie w ciągu lata; składana ikra przykleja się do roślin; bardzo szybko rośnie

Techniki łowienia:

a) metoda gruntowa – mocne wędzisko 3,5-6m, z kołowrotkiem o stałej szpuli i precyzyjnym hamulcu, żyłka – co najmniej 150 m 0,35-0,40 mm, haczyki kute pojedyncze 1-5 lub kotwice 8
b) metoda spławikowa – wędzisko 3,7 m, o krzywej ugięcia 680 g, z kołowrotkiem o szpuli stałej, żyłka o wytrzymałości 5,4 kg i haczykami nr 6-10
c) metody: na przepływankę ze spławikiem lub bez, na przystawkę ze spławikiem lub bez

Dodatkowe porady:

połowy od maja, gdy woda osiągnie temperaturę 10 stopni C, do września; zalecana wcześniejsza obfita zanęta – najlepiej z użyciem przynęty, na jaką zamierzamy łowić; aby złowić naprawdę duży okaz, nęcenie powinno trwać nawet 2 tygodnie; jedna z najsilniejszych ryb – po zacięciu należy ją energicznie holować; szczególnie udane połowy tuż przed załamaniem się pogody, raczej przy wysokim niż niskim ciśnieniu, przy stabilnej od dłuższego czasu temperaturze wody; sprzymierzeńcem jest również wiatr, podczas którego karpie są mniej ostrożne – ale tylko zachodni, podczas wiatru wschodniego przestają brać